1. «اى خداى بزرگ ! چگونه به چيزى كه سراسر وجودش نياز به تو دارد بر وجود استدلال شود آيا ظهور غير از تو به گونه‌اى است كه چنان ظهورى در تو نيست تا غير تو دليل روشن بر وجود تو گردد تو در چه وقت پنهان شده‌اى تا نياز به دليلى پيدا كنى و آن دليل انسانها را به سوى تو راهنمائى كند و چه وقت دور شده‌اى تا نشانه‌ها و آثار تو انسانها را به تو پيوند دهند كور باد چشمى كه تو را نبيند با آنكه هميشه تو مراقب و همنشين او هستى»
قال سيدالشهداء(ع) كَيْفَ يُستَدَلُّ عَلَيْكَ بِما هُوَ في وُجوُدِهِ مُفْتَقِرٌ إلَيْكَ ؟ اَيَكُونُ لِغَيْرِكَ مِنَ الظُّهُورِ ما لَيَْسَ لَكَ حَتي يَكُونَ هُوَ الْمَظْهِرُ لَكَ؟ مَتي غِبْتَ حَتي تَحْتاجَ الي دَليلٍ يَدُلُّ عَلَيْكَ ؟ وَ متي بَعُدْتَ حتي تَكُونَ الاثارُ هِيَ الَّتي تُوصِل اِلَيْكَ عَمِيَتْ عَيْنٌ لا تَراكَ عَلَيْها رَقيباً (دعاي عرفه ، بحار الانوار ج98ص226)
2. «آنكه تو را نيافت چه يافته ؟ و آنكه تو را يافت چه نيافته است و هر كس به هر چه غير تو مايل و راضى شد از هر چيز محروم گرديد»
قال سيدالشهداء(ع) ماذا وَجَدَ مَنْ فَقَدكَ ؟ وَ ما الذي فَقَدَ مَنْ وَجَدَكَ؟ لَقَدْ خابَ مَنْ رَضِيَ دُونَكَ بَدَلاً (دعاي عرفه ، بحار الانوار ج98ص228)
3. «رستگار نشدند جمعيتى كه خشنودى مخلوق را به خشم خالق خريدند. »
قال سيدالشهداء(ع) لا اَفْلَحَ قَوْمٌ اشْتَرَوْا مَرْضاةِ الْمَخْلُوقِ بِسَخَطِ الْخالِقِ ( مقتل خوارزمي ج1ص239)
4. «در روز قيامت ايمن نمى شود مگر كسى كه در دنيا از خدا بترسد. »
قال سيدالشهداء(ع) لا يَاْمَنُ يَوْم الْقِيامَةِ اِلاّ مَنْ خافَ اللهَ في الدُنْيا (بحار الانوار ج44ص192)
5. «خداوند ، نخست امر به معروف و نهى از منكر را به عنوان يكى از واجبات خود ذكر كرد زيرا او آگاه است كه اين دو فريضه انجام گيرد و بر پا شود همه واجبات از آسان سخت انجام و استوار خواهد شد چه آنكه امر به معروف و نهى از منكر انسانها را به سوى اسلام دعوت مى كند حقوق صاحبان حق را به آنها باز گرداند و با ستمگران به مخالفت برخيزد. »
قال سيدالشهداء(ع) فَبَداَ اللهُ بِالامْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْي عَنِ الْمُنْكَرِ فَرِيضَةً مِنْهُ لِعِلْمِهِ بِاَنَّها اِذا اُدِيَت وَاقِيمَت اسْتَقامَتِ الْفرائضُ كُلُّها هَيِّنُها وَ صَعْبُها وَ ذلِكَ اَنَّ الاَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَر دُعاءٌ اِلَي الاسْلامِ مَعَ رَدَّ الْمَظالِمِ وَ مُخالَفَةِ الظّالِمِ (تحف العقول ص237)
6. «اى مردم رسول خدا(ص) فرمود : كسى كه سلطان ستمگرى را بنگرد كه او حرام خدا را حلال كرده پيمان خدا را شكسته و با سنت رسول خدا مخالفت كند و در ميان مردم را گناه و ظلم را مى‌پيمايد هر گاه در برابر او با عمل يا گفتار اقدام نكند ( و به او اعتراض ننمايد ) بر خدا واجب است كه او را در جاى عذاب آن سلطان بيفكند»
قال سيدالشهداء(ع) اَيُّهَاَ النّاسُ انَّ رَسُولَ اللهِ قالَ مَنْ رَاي سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلاً لِحَرامِ اللهِ ناكِثاً عَهْدَهُ مُخالِفاً لِسُنَّةِ رَسُولِ اللهِ يَعُمَلُ في عِبادِ اللهِ بِاْلإثْمِ وَالْعُدْوانِ فَلَمْ يُغَيِِرُ عَلَيْهِ بِفِعْلٍ وَ لا قَوْلٍ كانَ حَقّاً عَلَي اللهِ أَنْ ُيدْخِلَهُ مَدْخَلَهُ ( مقتل خوارزمي ج1ص234)
7. «همانا مردم بندگان دنيا هستند و دين ( همچون ) لعابى در دهان آنها است كه تا زندگى روبراه است آن را دور زبان خود مى‌گردانند و هنگامى كه زمان امتحان فرا رسد دين داران كمياب هستند. »
قال سيدالشهداء(ع) اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدّينُ لَعقٌ عَلي اَلْسِنَتَهُمْ يَحُوطُونَهُ مادَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَإِذا مُحِّصُوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانُونَ. (تحف العقول ص245)
8. «هركس بخواهد كه با نافرمانى و معصيت خدا به آرزو و هدفى برسد راه وصول به آرزويش ، مسدود ميشود و زودتر گرفتار خطر خواهد شد. »
قال سيدالشهداء(ع) مَنْ حاوَلَ اَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللهِ كانَ اَفْوَتَ لِما يَرْجُو وَ اَسْرَعَ لِما يَخْذَرُ. (تحف العقول ص248)
9. «مگر نمى‌بينيد كه به حق عمل نمى‌شود و از باطل دورى نميگردد در اين صورت شخص با ايمان ميل آن دارد و سزاوار است كه ( براى احقاق حق و ابطال باطل با شهادت طلبى و مبارزه ) به لقاى خدا بپيوندد. »
قال سيدالشهداء(ع) اَلا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لا يُعْمَلُ بِهِ وَاَنَّ الْباطِلَ لا يثُنَاها عَنْهُ لِيَرْغَب الْمُؤمِنُ في لِقاءِ اللهِ مُحِقْاً . (تحف العقول ص245)
10. «من مرگ را جز سعادت ، و زندگى با ستمگران را جز رنج و شكنجه نمى‌دانم. »
قال سيدالشهداء(ع) فَإنّي لا أَرَي الْمَوْتَ إِلاّ سَعَادةً ولا حياةَ مَعَ الظّالِمينَ إِلاّ بَرَماً . (تحف العقول ص245)
