• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی

    معصوم اول – حضرت محمد(ص)

    فرداي آن روز «خالد بن وليد» براي جبران شكست و روحيه دادن به لشكريان خود ، تصميم گرفت با سواره نظام خويش ، از خندق بگذرد ولي رزم آوران اسلام جلوي او را گرفتند و نااميدش ساختند.
    در چنين شرائطي كه دشمن روحيه خود را باخته بود پيامبر با ابتكار خويش ، توسط «نعيم بن مسعود» بين مشركين و يهوديان «بني قريظه» بدبيني و اختلاف به وجود آورد و بدنبال آن پيمان همكاري خود را با يكديگر لغو كردند.
    آنگاه شخصي به نام «حذيفه» شب هنگام به ميان مشركين فرستاد تا با جنگ رواني آنها را دلسرد سازد. وي برايشان از سردي هوا و طوفان خطرناك ، سخن گفت و نتيجه آن شد كه بين سربازان و فرماندهان اختلاف افتاد.
    سرانجام ، «ابوسفيان» با استفاده از تاريكي شب ، نيروهاي خود را برداشت و راه «مكه» را در پيش گرفت.
    هنگام صبح كه مسلمانان براي اداي نماز برخاستند با شگفتي مشاهده كردند كه از دشمن خبري نيست و همه گريخته اند. پيامبر پس از آگاهي و اطمينان از فرار دشمن ، به ياران خود دستور داد سنگرها را ترك كنند و به شهر بازگردند.
    پس از تمام شدن جنگ احزاب پيامبر رهسپار قلعه «بني قريظه» شد و پس از بيست و پنج روز محاصره ، آنان را وادار به تسليم كرد كه توسط «علي» (ع) خلع سلاح شدند. «بني قريظه» پس از شكست ، از پيامبر تقاضا كردند كه به آنها اجازه دهد «مدينه» را ترك گويند ولي حضرت تقاضاي آنها را نپذيرفت؛ زيرا حضرت به خوبي آگاه بود كه اينان پس از آزادي ، توطئه جنگ ديگري خواهند چيد. همانطور كه يهوديان «بني قينقاع» پس از آزادي و تبعيد ، آتش جنگ «احد» را برافروختند و يهوديان «بني نضير» توطئه جنگ «خندق» را.
    سرانجام آنها به قضاوت و حكم «سعد بن عباده» گردن نهادند و او چنين حكم كرد: «به خاطر خيانت و همكاري با دشمن در حال جنگ ، مردانشان كشته و اموالشان مصادره گردد» و حكم بدين گونه اجرا شد.
    پيروزيهاي پياپي مسلمانان در نبردهاي داخلي و سركوب آنان ، به خصوص شكست طوايف «بني مصطلق» و ايمان به پيامبر ، قريش را به شدت به وحشت انداخت. رسول خدا در ماه ذيقعده سال هفتم هجري ، با هزار و چهارصد نفر از مسلمانان براي زيارت «كعبه» از مدينه به سوي مكه حركت كردند و در محلي به نام «ذوالحليفه» محرم شدند. اين سفر علاوه بر اينكه ارزش معنوي و عبادي داشت از ارزش مهم سياسي يعني محكم ساختن موقعيت مسلمانان در «جزيرة العرب» برخوردار بود.
    مردم قريش هنگاميكه از حركت پيامبر آگاه شدند به بت هاي خود سوگند ياد كردند كه از ورود پيامبر و يارانش به «مكه» جلوگيري كنند.
    از اين رو «خالد بن وليد» را با دويست سواره نظام ، به سوي آنها فرستادند تا مانع ورودشان شوند.