در کتب علوم غریبه اشکالی را مدون کردهاند که اگر این اشکال در آن روز خاص از طلوع تا غروب آفتاب و یا به قولی از ساعت 11صبح تا 11شب منقش گردد؛ دارای خواص و فوایدی است.
انسان آزاد آفریده شده و جبر و زور در پذیرش فکر و اندیشه را بر نمی تابد و انسان زمانی به کمال می رسد که با انتخاب خودش مسیر حقیقت را بر گزیند و در آن گام بردارد و نه اینکه کسی بخواهد به زور فردی و یا افراد جامعه را به سمتی سوق دهد.
امام محمد باقر (علیه السلام) فرمودند؛ اولین کسانی که مانع ورود امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می شوند، کسانی هستند که از سب و لعن دشمنان ما اهل بیت علیهم السلام جلوگیری می کنند.
در این شـماره بـخش های خـود را در پیرامون «دلائل خداشناسی» و پاسخ «ایرادات مادی ها» پایان می دهیم، و چنانچه خوانندگان گرامی مایل باشند توضیحات بیشتری در مـباحث فوق و مانند آن بدست آورند به کتاب «آفریدگار جهان» که به تازگی انتشار یافته و مجموعه بـخش های ما در آن به طرز جالبی جـمع آوری شـده مراجعه نمایند.
مادی ها معتقدند این جهان ازلی است؛ همیشه بوده و طبعا همیشه هم خواهد بود(اگر چه تغییراتی در صورت آن پیدا شود) دلیلی که برای ایـن مـوضوع اقامه کردهاند اینست که:
البـته اهمیت هر مسئله ای از مسائل علمی که برای بحث و کنجکاوی مطرح شده و مورد نفی و اثبات قـرار می گرید؛ارزش حقیقی آن،تابع ارزش و اهمیت واقعیتی است که در بردارد و تابع آثار و نتایجی است کـه از تطبیق آن بر مقام عـمل و اجـراء و مورد استفاده قرار دادن
اگر خداوند کریم بندگان حقیر خود را با انبیا(علیهم السلام)، ائمه(علیهم السلام) و اولیا که بزرگ مردان طریق عبادت و بندگی اند، قیاس نماید، بندگان به طور حتم محکوم خواهند گشت.
نباید به دنبال تعبیر خواب و مسائل مربوط به آن رفت به همان دلیل هم نمیتوان گفت كه باید آن را رها كرد، چرا كه برخی از خوابها روزنهای به عالم ملكوت است.
کوردلان وهابی که یادآوری مجد و عظمت پیامبر رحمت، اولیاء و بزرگان دین را تحمل نمیکنند، با برگزاری مراسم بزرگداشت برای آن وجود سراسر نور، که در قالب جشنهای میلاد آن حضرت انجام میپذیرد، مخالفت میورزند،
در متون وهابی ها هیچ واژهای به اندازه «توحید» و «شرک» به کار نرفته است؛لذا مهمترین پایه اندیشه وهابیون را باید در ذیل این دو واژه بررسی کرد. از دیدگاه محمد بن عبدالوهاب و پیروان او، توحید بر دو بخش است: توحیدربوبیّت و توحیدالوهیّت.منظور اینان از توحید
اندیشه عثمانی گری عصر اموی را که در انکار فضایل علی (ع) خلاصه می گردد،و احمد ابن حنبل ،با تلاش بسیارزیاد آتش آن را خاموش کرد،دوباره زنده ساخت و از این طریق مساله تربیع را که احمد ابن حنبل پایه گذار آن بود، این که علی علیه السلام چهارمین خلیفه اسلامی است
احمدبن حنبل بیش از صد و پنجاه سال پیشوای عقاید سنتی - سلفی بود، اما «به طوركلی قشری بودن ، متابعت از ظاهر كلام ، جمود افكار، تعصب مفرط حنبلیان، دورافتادگی مكتب فقهی ایشان از واقعیت زنده تاریخی و مهجوری از هر آنچه در اجتماع و زندگی روزمره تازه بود ، در مجم
یکی از کتابهایی که از منابع عمده کلامی فرقه وهابیت به شمار می آید کتاب «التوحید» نوشته ابن خزیمه است که مطالب مبتذلی پیرامون خداوند در آن دیده می شود که حتی محققان و اندیشمندان اهل سنت از جمله فخر رازی آن کتاب را ضاله و مطالب آنرا بدعت و نویسنده آنرا مشرک
اعتقادات تحریف شده سلفی و وهابی را ابن تیمیه چهار قرن پیش از محمد ابن عبدالوهاب در سوریه مطرح کرد که به دلیل اینکه دمشق آن روز معدن علم و آگاهی بود و علمای برجسته ای در آن می زیستند ، این تلاش و حرکت ناکام ماند.
محمدابن عبدالوهاب در سال 1115 هجری در شهر عیینیه از توابع نجد عربستان به دنیا آمد،«پدر بزرگ محمد بن عبدالوهاب، يک يهودي به نام «سليمان قرقوزي» بود که از خانواده یهودیان معروف «دونمه» به شمار می رفت که پس از اظهار مسلمانی، از ترکيه به دمشق و از آنجا به حجا